Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

μεταφορά του ιστότοπου του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας της Μυτιλήνης


Ολοκληρώθηκε  η μεταφορά του ιστότοπου του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας  σε ένα νέο εξυπηρετητή (server). Ανανεώνεται και βελτιώνεται συνεχώς η ιστοσελίδα μας και σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ζητήσουμε και την δική σας συμβολή – όταν παρατηρήσετε οποιαδήποτε δυσλειτουργία παρακαλείστε να την αναφέρετε στέλνοντας email στη διεύθυνση
mail to webmaster

Μετονομασία του δικτυακού ονόματος του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας

Προστέθηκε το subdomain .sa στο root-domain name (το οποίο σε δεύτερο χρόνο θα αλλάξει σε .sah (Social Anthropology and History)).
Έτσι τώρα ισχύουν τα εξής:

Ο επίσημος δικτυακός τόπος του Τμήματος είναι πλέον  http://www.sa.aegean.gr/ 

Η παλιά διεύθυνση (http://www.aegean.gr/social-anthropology ) συνεχίζει να ισχύει και ανακατευθύνει το χρήστη στη νέα διεύθυνση.

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Φύλο και κοινωνικές επιστήμες στη σύγχρονη Ελλάδα

Του Φώτη Τερζάκη
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Υπογραμμίζουμε ιδιαίτερα την τελευταία παράγραφo η οποία είναι εξαιρετική και εξαιρετικά επίκαιρη...!

Βενετία Καντσά - Βασιλική Μουτάφη - Ευθύμιος Παπαταξιάρχης (επιμ.),

Φύλο και κοινωνικές επιστήμες στη σύγχρονη Ελλάδα

εκδόσεις Αλεξάνδρεια, σ. 273, ευρώ 26,38

Η προβληματική του κοινωνικού φύλου (gender) είναι ένα έμμονο ερευνητικό μέλημα του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Αιγαίου. Στα σχεδόν τριάντα χρόνια λειτουργίας του έχει εκδώσει αρκετούς συλλογικούς τόμους γύρω από την προβληματική του φύλου, και κάποιου είδους επιστέγασμα μπορεί να θεωρηθεί τούτος ο πρόσφατος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα έργο απολογισμού: απηχώντας ένα συνέδριο που οργανώθηκε στο Μυτιλήνη τον Οκτώβριο του 2003 από το νεοσύστατο τότε Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Γυναίκες και Φύλα: Ανθρωπολογικές και ιστορικές προσεγγίσεις», διευρύνει ακόμη περισσότερο τη σκοπιά του για ν' απογράψει και να εκτιμήσει την επίδραση της φεμινιστικής σκέψης και των λεγόμενων γυναικείων σπουδών στις ελληνικές κοινωνικές επιστήμες τη μεταπολιτευτική περίοδο. Αναπόφευκτα, όλα τα κείμενα εξετάζουν τις ελληνικές εξελίξεις συγκριτικά προς τις διεθνείς σχετικές συζητήσεις υπονοώντας -ή κι επισημαίνοντας ρητά- μια χαρακτηριστική ελληνική «καθυστέρηση», η οποία όμως εκδηλώνεται σε άνισο βαθμό και με διαφορετικούς ρυθμούς σε ξεχωριστούς κλάδους.
Στο προγραμματικό τους κείμενο που έχει θέση εισαγωγής, οι Βενετία Καντσά και Ευθύμιος Παπαταξιάρχης ξεκινούν με την αναγνώριση ότι το ενδιαφέρον για το κοινωνικό φύλο βρίσκεται μάλλον σε υποχώρηση διεθνώς, τίμημα, κατά την εκτίμησή τους, της εξαιρετικής θεωρητικής του γονιμότητας: έχοντας συμβάλει αποφασιστικά στο θεωρητικό πρόγραμμα του κονστρουκτιβισμού (θεωρία της κοινωνικής κατασκευής - εν προκειμένω των ταυτοτήτων), έχασε την αρχική του μοναδικότητα και πρωτοκαθεδρία και σταδιακά μετατράπηκε σ' έναν ανάμεσα σε πολλούς τόπους εφαρμογής του νέου παραδείγματος. Προσπαθώντας να ξαναπιάσουν τα νήματα που οδήγησαν ως εδώ, επισημαίνουν δύο γραμμές αποφασιστικών εξελίξεων - τη μία θα τη λέγαμε ιστορική και την άλλη επιστημολογική. Σε ιστορικό επίπεδο, οι σχετικοί προβληματισμοί συγκροτήθηκαν -ή τουλάχιστον πύκνωσαν με κρίσιμο τρόπο- στη δεκαετία του 1960 στο εσωτερικό και μέσα από τη δράση ενός κοινωνικού-χειραφετησιακού κινήματος, που ήταν το γυναικείο ή φεμινιστικό κίνημα· από τη δεκαετία του 1970 αρχίζει η ακαδημαϊκή πολιτογράφηση των προβληματικών του, πράγμα που συνέπεσε με την εκπνοή των αντίστοιχων κοινωνικών κινημάτων. Ηταν μια ιστορική σύμπτωση ή μήπως -όπως ορισμένες θεωρητικοί του κινήματος υποστήριξαν και οι συγγραφείς αναφέρουν στη σελ. 14 και σημ. 30-31- η ίδια η θεσμική επιτυχία των γυναικείων σπουδών είχε κάποιον αιτιακό δεσμό με την άμβλυνση της ριζοσπαστικότητας και, σε τελευταία ανάλυση, την πολιτική αποτυχία του φεμινισμού; Επιστημολογικά μιλώντας, τώρα, καταγράφεται μια αλλαγή παραδείγματος όπου, από τις (ουσιολογικές, υποτίθεται) «γυναικείες σπουδές» περνάμε στην (κονστρουκτιβιστική) οπτική του «κοινωνικού φύλου», αφού αμφισβητήθηκε πλέον η οικουμενικότητα της κατηγορίας «γυναίκες» και η έμφαση μετατοπίστηκε στους τρόπους κοινωνικής κατασκευής των έμφυλων ταυτοτήτων (περιλαμβανομένης βεβαίως και της ανδρικής). Η εξέλιξη αυτή συντελέστηκε κυρίως σε ακαδημαϊκά περιβάλλοντα, και δεν χρειάζεται να πούμε ότι πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η πολιτισμική ανθρωπολογία. Η Κοινωνική Ανθρωπολογία, εν πάση περιπτώσει, κρίνεται και ως η επιστήμη που δεξιώθηκε πρώτη την προβληματική του φύλου στην Ελλάδα, από τη δεκαετία του 1980 και ύστερα, με την ιστορία ν' ακολουθεί δεύτερη και με οφθαλμοφανή ατροφία των σχετικών προβληματισμών στους υπόλοιπους κλάδους (γλωσσολογία, αρχιτεκτονική, ψυχολογία, κοινωνιολογία, οικονομικά, πολιτική επιστήμη κι εκπαίδευση).
Τις επιμέρους εξελίξεις σε όλες αυτές τις επιστήμες αναπλάθουν τα κείμενα που ακολουθούν, αποτίοντας παράλληλα τον οφειλόμενο φόρο τιμής στα λίγα έργα, ομάδες και έντυπα ριζοσπαστικού φεμινισμού που εμφανίστηκαν τα χρόνια αυτά στην Ελλάδα. Η Αλεξάνδρα Μπακαλάκη γράφει για την κοινωνική ανθρωπολογία και την ελληνική εθνογραφία, η Εφη Αβδελά για την ιστορία, η Μαριάνθη Μακρή-Τσιλιπάκου για τη γλωσσολογία και τη γλώσσα, η Αναστασία-Σάσα Λαδά για τη σχέση φύλου και χώρου, η Χρυσή Ιγγλέση για την ψυχολογία και την ψυχανάλυση, η Εύη Κλαδούχου για την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης, η Ξανθή Πετρινιώτη για τα οικονομικά της γυναικείας εργασίας και η Μάρω Παντελίδου-Μαλούτα για την ανισότητα των φύλων ως πρόβλημα πολιτικής. Ολα ανταποκρίνονται ευσυνείδητα στο καθήκον τους -να εκτιμήσουν τους λόγους της καθυστέρησης ή της ατροφίας των προβληματικών του φύλου στον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο- και υπηρετούν, ταυτόχρονα, ως ευσύνοπτες επισκοπήσεις των ίδιων των κλάδων τους. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τις ιστορικές και κοινωνικές επιστήμες, αξιοσημείωτη είναι η παρατήρηση ότι, στην Ελλάδα, η επικράτηση ενός ορισμένου -μηχανιστικού, όπως θα λέγαμε- «μαρξισμού» εγκλώβισε τα ερευνητικά ενδιαφέροντα σε μακροκοινωνιολογικές οπτικές βασισμένες στο «έθνος» και την «τάξη», περιθωριοποιώντας μικροκοινωνιολογικές θεωρήσεις και αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια συνομιλίας με τον φεμινισμό· σε αυτό πρέπει να συνυπολογιστούν, βέβαια, οι παραδοσιακές πατριαρχικές δομές της ελληνικής κοινωνίας -υπεύθυνες επίσης για την αντίστοιχη καχεξία της ψυχανάλυσης, όπως παρατηρείται- και η, σχετιζόμενη με αυτές κατά τρόπους που από μόνοι τους αξίζουν να γίνουν αντικείμενο περαιτέρω ανθρωπολογικής έρευνας, ασφυκτική εξάρτηση των θεματικών του φύλου και των «επίσημων» φεμινιστικών διεκδικήσεων από το κράτος και τις κρατικές πολιτικές.
Δεν έχω τον χώρο βέβαια να επεκταθώ ειδικότερα στις αναλύσεις και στα σχόλια των επιμέρους κειμένων. Κατ' εξαίρεσιν θ' ασχοληθώ λίγο περισσότερο με το κείμενο της Α. Μπακαλάκη, διότι, όπως μου φαίνεται, θίγει κάποια πολύ κρίσιμα ζητήματα που αφορούν το θεωρητικό μέρος της συζήτησης, πέρα από τις λίγο πολύ αναμενόμενες απογραφές. Επεκτείνοντας κάποιες παρατηρήσεις της, μάλιστα, θα μπορούσε κάποιος έως και να συστήσει ένα είδος εσωτερικού αντιλόγου στην οπτική που εκτίθεται από τους επιμελητές του τόμου στην Εισαγωγή. Το ζήτημα είναι οι περιορισμοί και τα προβλήματα της κονστρουκτιβιστικής οπτικής, που με τόσο ενθουσιασμό μοιάζει να υιοθετείται από το Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Αιγαίου. Αντιγράφω: «Η κατάδειξη της αυτονομίας του κοινωνικού φύλου από το βιολογικό, όπως παλαιότερα της αυτονομίας της κοινωνικής συγγένειας από τη βιολογική και του ρατσισμού από τα υποτιθέμενα βιολογικά γνωρίσματα των φυλών, αναδείχτηκε σε κύριο μέλημα. [...] Στο πλαίσιο αυτό, η αναζήτηση των παραγόντων που συμβάλλουν σε κατά φύλα ανισότητες σε διαπολιτισμικό επίπεδο, αλλά και η προσπάθεια να προσδιοριστεί η "θέση της γυναίκας" σε συγκεκριμένες κοινωνίες εγκαταλείφθηκαν. Ο λόγος ήταν ότι η εκτίμηση, σύμφωνα με την οποία τα γνωρίσματα της κατά φύλα ανισότητας είναι όμοια παντού και ανάγονται στους ίδιους παράγοντες, δεν μπορεί παρά να ανάγεται, τελικά, στην παραδοχή ότι οι άνδρες και οι γυναίκες συνιστούν οικουμενικές κατηγορίες - παραδοχή που, έμμεσα τουλάχιστον, παραπέμπει στη βιολογική διαφορά μεταξύ αρσενικού και θηλυκού. [...] Ωστόσο, η παραδοχή ότι το βιολογικό φύλο συνιστά κοινωνική κατασκευή αναφέρεται στις ερμηνείες και τις πρακτικές στις οποίες υπόκειται το έμφυλο σώμα, όχι όμως απαραίτητα και στην οργανική του υπόσταση αυτή καθεαυτήν» (σελ. 58-60 passim). Ακριβώς! Η πρόταση της Butler, ας πούμε, ότι το βιολογικό φύλο είναι το κοινωνικό φύλο, έχει νόημα μόνον εάν διαχωρίσουμε προηγουμένως προσεκτικά τη φυσική επιστήμη (κοινωνική κατασκευή ή, σωστότερα, ιδεολογία) από την ίδια τη φύση (ενύπαρκτο υλικό φορέα, μη αναγώγιμο στις ερμηνείες και τις ανακατασκευές του). Αν εξαφανίσουμε ταχυδακτυλουργικά το πραγματικό υποκείμενο μιας χειραφετησιακής διεκδίκησης -που σημαίνει, εν προκειμένω, κάποιου είδους οικουμενικότητα της κατηγορίας «γυναίκα»- κανενός είδους απελευθερωσιακή δράση δεν μπορεί να υπάρξει· αν εκχωρήσουμε γενικώς τα «υποκείμενα» στην απόλυτη δικαιοδοσία των κοινωνικών χειρισμών εν είδει κατασκευών, χάνοντας από τα μάτια μας την ιδέα μιας πάσχουσας και ανθιστάμενης φύσης, κανενός είδους αντίσταση δεν μπορεί να θεμελιωθεί απέναντι σε κανένα είδος κοινωνίας! Η απεριόριστη κατασκευασιμότητα του ανθρώπινου είναι όνειρο μάλλον της ευγονικής και των στρατοπέδων «αναμόρφωσης». Και, παρεμπιπτόντως, η επώαση του κονστρουκτιβιστικού παραδείγματος μέσα στα κοινωνικώς αποκομμένα ακαδημαϊκά περιβάλλοντα εξηγεί ακόμη καλύτερα τη σύμπτωση της ακαδημαϊκής ενσωμάτωσης των σπουδών του φύλου με την κάμψη των μαχητικών γυναικείων (και ομοφυλόφιλων) κινημάτων παντού στον κόσμο.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010


ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας


Working Group on Contentious Politics & Social Movements
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ 2010-11


ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
22
Συλλογική βία: μορφές, συναισθήματα και η σχεσιακή προσέγγιση
Σ. Ι. Σεφεριάδης

29
Από τον περιβαλλοντισμό στον διαπεριβαλλοντισμό: η εθνογραφία μίας κίνησης πολιτών στις όχθες του Βοσπόρου
Α. Βουβούλη
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

13
Μητροπολιτικές ταραχές εργατικής νεολαίας σε Αγγλία, Γαλλία και Ελλάδα. Μια πρώτη συγκριτική αντιπαράθεση
Γ. Λαμπρόπουλος
20
Θεωρίες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και προσλήψεις των συλλογικών δρώντων
Γ. Μπιθυμήτρης
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

17
Το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα στη Γαλλία: η πρόκληση της συγκριτικής προσέγγισης
Κ. Κωστόπουλος

31
Μαρξισμός και θρησκεία: ορισμένες διευκρινίσεις
Ν. Λούντος

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 17/11 ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΠΛ.ΣΑΠΦΟΥΣ 5.30 μμ
καλούν οι φοιτητικοί σύλλογοι

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ο ΕΠΙΜΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Αυτή την Κυριακή η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη διαβάζει το βιβλίο του Μάνου Σαββάκη για τους λεπρούς της Σπιναλόγκας. Πρόκειται για την πρώτη και μοναδική επιστημονική εργασία για το ακανθώδες και δυσπρόσιτο θέμα των χανσενικών Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010




Διάβασα το βιβλίο του άγνωστου σ΄ εμένα Μάνου Σαββάκη όταν βγήκε και το ξαναδιάβασα τελευταία, ενοχλημένη από τη σιωπή που το περιβάλλει, όταν όλη η Ελλάδα φλυαρεί για το φαινόμενο Σπιναλόγκα, μετά τη μετατροπή του εξωραϊσμένου εμπορικού ρομάντζου της Χίσλοπ σε σίριαλ. Ωστόσο η μελέτη του Μ.Σ., που είναι ανεπτυγμένη μορφή της διδακτορικής διατριβής του, είναι η μόνη έγκυρη εργασία για το ακανθώδες και δυσπρόσιτο θέμα των χανσενικών, απαραίτητη πλέον για όποιον θέλει να πει έστω και μία λέξη για το θέμα, αλλά και για την οποιαδήποτε μεταφορά του. Στις σελίδες του διασταυρώνονται η σύγχρονη κοινωνιολογική μεθοδολογία του συγγραφέα με την ιστορία των χανσενικών, με νόμους και ντοκουμέντα. Οι πηγές, η βιβλιογραφία και τα παραρτήματα καταλαμβάνουν 22 σελίδες. Η στενόμακρη Σπιναλόγκα, αυτό το καλά οχυρωμένο «μακρύ αγκάθι» των Βενετών, η αρχαιοελληνική Καλυδώνα, είχε για μισό αιώνα τη δική της εντελώς ιδιάζουσα μικροϊστορία, που δέχθηκε τους κραδασμούς όλων των ιστορικών γεγονότων. Ιδρύθηκε ύστερα από χρονοβόρες συζητήσεις επί Κρητικής Πολιτείας, μέσα από τις εκσυγχρονιστικές επιταγές της εποχής για την υγεία. Οι παλιές «μεσκινιές», οι τόποι στους οποίους ζούσαν οι λεπροί κοντά σε κατοικημένα μέρη για να ζητιανεύουν, έδωσαν τη θέση τους στο νησί όπου συγκεντρώθηκαν, και ταυτόχρονα απομονώθηκαν, οι χανσενικοί. Οι λίγοι Οθωμανοί που είχαν απομείνει από το άλλοτε ακμάζον μουσουλμανικό κέντρο της Σπιναλόγκας εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από την Κρητική Πολιτεία που αποκόμισε διπλό όφελος: και να διώξει τους Τούρκους και να απομονώσει τους στιγματισμένους στο άνυδρο νησί. Η ιδιόμορφα οργανωμένη και εσωστρεφής κοινωνία των λεπρών διατηρούσε μια πολύ χαλαρή επικοινωνία με τον κόσμο των υγιών. Η σωματική επαφή απαγορευόταν φυσικά. Τα εκατέρωθεν προϊόντα- γιατί και οι χανσενικοί παρήγαν μερικά πράγματα- και τα χρήματα απολυμαίνονταν σε ειδικό κλίβανο. Οι επισκέψεις (επιτράπηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄30) γίνονταν μέσω υποβολής αιτήσεως των συγγενών προς τον διευθυντή, και πολύ δύσκολα εγκρίνονταν. Ενα μικρό κρατικό επίδομα δόθηκε στους αρρώστους στα τέλη της δεκαετίας του ΄30 έπειτα από αγώνες, ενώ η οικονομική εκμετάλλευση των ασθενών από τους απέναντι δεν ήταν σπάνια. Λιγότερο σπάνια υπήρξε η ολιγωρία της πολιτείας για αυτούς τους εκτοπισμένους, που έπασχαν από την αργή και βαρύτατα παραμορφωτική ασθένεια, αλλά και για κάποιους υγιείς που από, σφάλμα συνήθως, οδηγούνταν και εκείνοι σιδηροδέσμιοι στη Σπιναλόγκα, ή για τα παιδιά που μεγάλωναν εκεί (ο γάμος επιτράπηκε το 1935 μόνο από την αυτοκέφαλη Εκκλησία της Κρήτης και μόνο για τους Σπιναλογκίτες, ενώ η Εκκλησία της Ελλάδας απαγόρευε τον γάμο στις αντίστοιχες κοινότητες χανσενικών στη Σάμο και στη Χίο). Εχει μεγάλο ενδιαφέρον η μετεξέλιξη της ιδιότυπης κοινωνίας των απομονωμένων και στιγματισμένων. Καταλύτης υπήρξε ο τελειόφοιτος της Νομικής Αθηνών Ε. Ρεμουντάκης, ο οποίος οδηγήθηκε στη Σπιναλόγκα στα μέσα της δεκαετίας του ΄30 ύστερα από καταδίωξη και σύλληψη (θα ήταν χρήσιμο να ξαναεκδοθούν τα απομνημονεύματά του, Αϊτός χωρίς φτερά, αυτοέκδοση, Αθήνα, 1973). Αυτός ο φωτισμένος και εύπορος Κρητικός μετέτρεψε την κοινότητα των άτολμων ασθενών, χωρικών στην πλειονότητά τους που προτιμούσαν να εγκατασταθούν στα πιο φτωχά τουρκόσπιτα και ξεχαρβάλωναν

Η είσοδος του λεπροκομείου της Σπιναλόγκας όπως είναι σήμερα τα αρχοντικά, σε μια οργανωμένη κοινότητα με σύλλογο και καταστατικό που αναγνωρίστηκαν από τη διοίκηση, με προμηθευτικό συνεταιρισμό και άλλα. Προσπάθησε να βελτιώσει τα κτίρια και να περιορίσει την οινοποσία και τη χαρτοπαιξία των άεργων χανσενικών στα καφενεία, ενεργοποιώντας τον πληθυσμό προς άλλες κατευθύνσεις, και διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες ιατρικής φροντίδας, νοσηλευτικής αρωγής, καθημερινής διαβίωσης και αξιοπρέπειας. Με την κατοχή ακυρώθηκαν τα παραπάνω επιτεύγματα. Οι Ιταλοί που κατείχαν την περιοχή περιγράφονται ως ανεκτικότεροι προς όσους χανσενικούς έφταναν απέναντι κολυμπώντας για να ζητιανέψουν φαγητό, σε αντίθεση με τους Γερμανούς που τους διαδέχθηκαν, οι οποίοι έφτασαν ως και στην εκτέλεση χανσενικού παραβάτη. Χωρίς κρατικό επίδομα πλέον, οι χανσενικοί διεκδίκησαν και πέτυχαν να συμπεριληφθούν στη δύναμη των στρατευμάτων κατοχής για να εξασφαλίσουν την τροφή τους, καταφεύγοντας παράλληλα και στην ανταλλαγή αντικειμένων για να επιβιώσουν. Η χρησιμοποίηση των, ήδη γνωστών, αντιλεπρικών φαρμάκων μετά το ΄48 στη Σπιναλόγκα οδήγησε στην άμεση αποθεραπεία πολλών ασθενών, αλλά οι διεκδικήσεις όσων παρέμειναν συνεχίστηκαν. Το ΄53 σημειώθηκε μεγάλη εξέγερση των χανσενικών, η διοίκηση διαμαρτυρήθηκε για την ύπαρξη στο νησί «αναρχικών», οι οποίοι και τιμωρήθηκαν με μεταγωγή τους στα λεπροκομεία Σάμου και Χίου (εξεγέρσεις των χανσενικών της Σπιναλόγκας είχαν γίνει επίσης το ΄23 και το ΄42). Με μια μεγάλη απεργία πείνας και άλλους αγώνες οι Σπιναλογκίτες κέρδισαν αργότερα το δικαίωμα της κατ΄ οίκον νοσηλείας. Τον Ιούλιο του ΄57 οι τελευταίοι τριάντα χανσενικοί μεταφέρθηκαν στον Αντιλεπρικό Σταθμό στην Αγία Βαρβάρα Αττικής (σήμερα Κέντρο Κοινωνικής Αποκατάστασης Χανσενικών). Η μετακίνηση αυτή, που με πάθος είχαν διεκδικήσει οι χανσενικοί, προκάλεσε διττά συναισθήματα, όπως φαίνεται από τη λεπτομερή έρευνα του συγγραφέα και τις συζητήσεις του με πρώην Σπιναλογκίτες. Για μερικούς είχε χαθεί ο γενέθλιος τόπος, το χωριό τους, η μεγαλύτερη ελευθερία κίνησης- και η απώλεια αυτή απάλυνε την απομόνωσή τους στο νησί ως στιγματισμένων από τη λέπρα· άλλωστε η υποδοχή των Σπιναλογκιτών από τους χανσενικούς του Αντιλεπρικού Σταθμού Αττικής φαίνεται ότι δεν υπήρξε θερμή. Για τους περισσότερους Σπιναλογκίτες όμως ήταν πλέον εφικτή η συστηματική θεραπεία, αλλά και η προσπάθεια ένταξης των αποθεραπευμένων στην «κανονική» ζωή, με άλλα λόγια στο για χρόνια απαγορευμένο όνειρό τους. Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artid=367075&dt=14%2F11%2F2010#ixzz15M2kGcc3

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Εργαστήριο εθνογραφίας
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΘΝΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
Το Εργαστήριο Εθνογραφίας του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας οργανώνει έναν κύκλο ερευνητικών σεμιναρίων. Τα σεμινάρια θα είναι δίωρα, θα βασίζονται σε έρευνα που είναι σε εξέλιξη και θα γίνονται στο κτίριο της Καραντώνη κατά κανόνα Τετάρτη ή Τρίτη αργά το απόγευμα. Ο βασικός στόχος των σεμιναρίων είναι να προσφέρουν τη δυνατότητα στους υποψήφιους διδάκτορες της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, τόσο εκείνους που βρίσκονται στη φάση της συγγραφής όσο και σε εκείνους που βρίσκονται στη φάση της έρευνας πεδίου ή της προετοιμασίας της, να παρουσιάσουν κεφάλαια ή τμήματα της διατριβής τους και να συζητήσουν πλευρές της έρευνάς τους. Παράλληλα οι συναντήσεις αυτές θα πλαισιωθούν και από παρουσιάσεις ερευνητικών εργασιών από άλλα μέλη του εργαστηρίου, συναδέλφους εντός και εκτός του Τμήματος.
Την Τρίτη 09/11/2010 στις 20:00 η Ειρήνη Παπαδάκη θα παρουσιάσει μέρος της έρευνάς της με τίτλο
ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ «ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ» ΚΑΙ ΤΟΥ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ» ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ
στο κτίριο της Καραντώνη.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Commission on Urban Anthropology, IUAES http://urban.anthroweb.net
&
University of Peloponnese
Faculty of Social Sciences
Department of Social and Educational Policy

CUA ANNUAL CONFERENCE
Corinth, Greece, 27-29 May 2011

Call for Papers

Market vs Society?
Human principles and economic rationale in changing times

The changes in the international economy during the 1970s and the ensuing shift towards neo-liberalism in the 1980s brought out a “rediscovery” of the ideas of Friedrich Hayek. The concept of liberalism was the ideological guise of economic globalization. The liberalization of market forces, as an ideological and economic project, imposed a model of compliance through employment flexibility, the minimisation of social security, the fragmentation of social solidarity and the conceptualisation of the economy as money exchanged in the market rather than as an efficient management of resources.

Within this framework, states and policy decision making are evaluated according to criteria related to the severity of macroeconomic strategies aiming at reducing fiscal deficits and cutting welfare and social benefits. It seems that Karl Polanyi’s claim is being confirmed that the economy has gained an independent life. Thus, the concepts of economy and society seem to be defined in terms of conflict rather than of harmonious coexistence. As a consequence, social life has become increasingly insecure and individualistic, the natural environment is being destroyed and the markets have changed into arenas of unfair competition and opportunistic speculation, while the unrestricted movement of capital jeopardizes the economic bases of the welfare state internationally and its subsequent ability to sustain full employment policies.

For many people it has become gradually impossible to make the connection between the impersonal market institutions and the reality that they experience in their daily life. As anthropologists have shown, although people try to resist explicitly or implicitly to “self-regulating” economic processes, they would appear to play no role in the calculation of economic theory and practice.

This Conference aims at addressing the complex connections between society and economy taking into account the processes that mark this often uneasy relationship in key social and political fields.

The Conference welcomes contributions and panels from anthropologists and scholars from other disciplines and encourages participation of research students.

Abstracts (300 words maximum) should be emailed by 1st December 2010 to Dr. Manos Spyridakis (maspy@uop.gr) or to Dr. Michael Fefes (mfefes@uop.gr). Selected papers and panels will be announced by 22th December 2010.

Selected papers will be published by the University of Peloponnese Press.

The Organizing Committee will make all possible efforts to cover accommodation costs (hotel and meals) for the participants.

Registration Fee

On-site registration fee equivalent to 25 Euros
Postgraduate and PhD students, 15 Euros

Contact persons of the Organizing Committee
Dr. Manos Spyridakis, maspy@uop.gr
Dr. Michael Fefes, mfefes@uop.gr

Scientific Committee
Dr. Giuliana Prato (University of Kent)
Dr. Italo Pardo (University of Kent)
Dr. Manos Spyridakis (University of Peloponnese)
Dr. Michael Fefes (University of Peloponnese)


On behalf of the Scientific Committee
Manos Spyridakis
Department of Social and Educational Politics
Faculty of Social Sciences
University of Peloponnese
Greece

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΘΝΟΛΟΓΙΑΣ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΚΥΚΛΟΥ ΟΜΙΛΙΩΝ – ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ
Νοέμβριος 2010 - Ιανουάριος 2011



Η Ελληνική Εταιρεία Εθνολογίας οργανώνει κύκλο ομιλιών - συζητήσεων με θέμα «Ανθρωπολογία της τέχνης».

.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου
Φώτης Τερζάκης: Τέχνη, Αισθητική, Ανθρωπολογία της Τέχνης: εννοιολογήσεις και οριοθετήσεις.


Δευτέρα 22 Νοεμβρίου
Μελίνα Καμινάρη: Η τέχνη "εθνογραφίζει": Στα όρια των αρχαιολογικών χώρων Αθήνας και Ελευσίνας".


Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου
Δάφνη Καλαφάτη – Νιόβη Σταυροπούλου: Η τέχνη ως θεραπεία: μια ολιστική προσέγγιση.


Δευτέρα 10 Ιανουαρίου
Νεκτάριος Γιούτσος: Χοροί σε σπήλαια στην αρχαιότητα.


Δευτέρα 24 Ιανουαρίου
Ελπίδα Ρίκου: Ανθρωπολογία και Εικαστικά: σύγχρονες προοπτικές




Οι ομιλίες γίνονται στην αίθουσα του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων (ΜΕΛΜΟΚΕ), στην οδό Διογένους 1-3 στην Πλάκα (Αέρηδες) και ώρα 8.00 μ.μ., με ελεύθερη είσοδο.

Επιτροπή Ομιλιών-Συζητήσεων: Μαρία Κουμαριανού, Ανδρομάχη Οικονόμου, Λαμπρινή Ράικου, Ελευθέριος Αλεξάκης, Μαρία Βραχιονίδου.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010


Εργαστήριο εθνογραφίας

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΘΝΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Το Εργαστήριο Εθνογραφίας του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας οργανώνει έναν κύκλο ερευνητικών σεμιναρίων. Τα σεμινάρια θα είναι δίωρα, θα βασίζονται σε έρευνα που είναι σε εξέλιξη και θα γίνονται στο κτίριο της Καραντώνη κατά κανόνα Τετάρτη ή Τρίτη αργά το απόγευμα. Ο βασικός στόχος των σεμιναρίων είναι να προσφέρουν τη δυνατότητα στους υποψήφιους διδάκτορες της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, τόσο εκείνους που βρίσκονται στη φάση της συγγραφής όσο και σε εκείνους που βρίσκονται στη φάση της έρευνας πεδίου ή της προετοιμασίας της, να παρουσιάσουν κεφάλαια ή τμήματα της διατριβής τους και να συζητήσουν πλευρές της έρευνάς τους. Παράλληλα οι συναντήσεις αυτές θα πλαισιωθούν και από παρουσιάσεις ερευνητικών εργασιών από άλλα μέλη του εργαστηρίου, συναδέλφους εντός και εκτός του Τμήματος.
Την επόμενη Τετάρτη (27/10/2010) στις 20:00 θα παρουσιάσει μέρος της έρευνας της η Αιμιλία Βουλβούλη, Διδάσκουσα του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας & Επικοινωνίας, με τίτλο:
«ΟΧΙ Η ΔΕΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΒΑ»
Ο ‘Τόπος’ και ο ‘Χώρος’, η ‘Πολιτική’, η ‘Επιστήμη’ και το ‘Περιβάλλον’

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Via anthropologia.gr

Μια συνέντευξη του κοινωνικού ανθρωπολόγου Παύλου Κάβουρα του πανεπιστημίου Αθηνών σχετικά με την φύση της κοινωνικής ανθρωπολογίας, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρακτηριστικά αλλά και την χρησιμότητα της στην σημερινή κοινωνία.

Πηγή http://ekpedeftiko.sfm.gr/professions/anthropologos/interview.shtml

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΟΙ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΟΙ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

ΔΑΛΚΑΒΟΥΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΜΑΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΒΕΪΚΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (επιμ.) 

Μια βιωματική προσέγγιση της ανθρωπολογίας μέσα από την προσωπική εμπλοκή του ερευνητή.
Ο τόμος προτείνει μια διαφορετική διδακτική προσέγγιση της ανθρωπολογίας. Η κυρίαρχη θέση είναι πως η εθνογραφία μπορεί να αποτελέσει μια μορφή βιωματικής μάθησης και συγχρόνως μέθοδο καλύτερης κατανόησης της επιστήμης. Η διδασκαλία της σαφώς γίνεται στην αίθουσα, τον τόπο διεκπεραίωσης του μαθήματος, αλλά ο ανθρωπολόγος/εθνογράφος οφείλει επίσης να βρίσκεται σε άμεση επαφή με το αντικείμενο έρευνας με τη συμμετοχή του σε ασκήσεις επιτόπιας έρευνας, με την «έρευνα πεδίου». 

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Αναμορφωτές!

Αυτοί θα αναμορφώσουν το ελληνικό πανεπιστήμιο

 
Για τη 'συντονίστρια' της επιτροπής Λίντα Κατέχη διαβαστε το παρακάτω που αφορά τη συμμετοχή της σε σκάνδαλο του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις:
http://www.dailyillini.com/news/campus/2009/06/20/former-provost-faces-questions-about-scandal

Το άρθρο αφορά τη συμμετοχή της Κατέχη σε σκάνδαλο επιλογής φοιτητών όπου ευνοούσε παιδιά πολιτικών. Το σκάνδαλο έγινε γνωστό μόλις θέλησε να μετακινηθεί στο Πανεπιστήμιο Ντέιβις της Καλιφόρνια με αμοιβή 400.000 δολάρια το χρόνο. Η αμοιβή αυτή είναι κατά 27% υψηλότερη από αυτή του προκατόχου της και δεν περιλαμβάνει επίδομα μετακόμισης ύψους ...100.000 δολλαρίων καθώς και ετήσιο επίδομα ...αυτοκινήτου ύψους 9.000 δολαρίων.
(το παραπάνω το έβαλε ένας σύντροφος στο Facebook)


Και δεν είναι η μόνη από τους 'σοφούς' της Διαμαντοπούλου. Ο Jo Ritzen παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ σαν καθηγητής οικονομικών. Αυτή τη στιγμή είναι μέλος του Πρυτανικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου του Μαστρίχτ. Πρυτανικό Συμβούλιο στην Ολλανδία σημαίνει manager με τρελές αμοιβές (πολύ υψηλότερες από τον πρωθυπουργό της χώρας). Παλιότερα ήταν αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας (1999-2003). Τη δεκαετία του '90 (1989-1998) ήταν υπουργός παιδείας σε κυβερνήσεις του Εργατικού Κόμματος (PvDA). Διαβάστε τώρα και τα 'ζουμερά':

- Το 2007, όταν τον προσέλαβε το Πανεπιστήμιο του Μααστρίχτ ως μέλος του Πρυτανικού Συμβουλίου ξέσπασε θόρυβος (http://www.telegraaf.nl/binnenland/67543771/Gouden_lokpremie_Ritzen.html?p=2,1) σχετικά με ορισμένες ρυθμίσεις του συμβολαίου του. Ακόμη και ο υπουργός Παιδείας Plasterk εξέφρασε τη διαμαρτυρία του. Τί έγινε ακριβώς; Εκτός από τον υψηλότατο μισθό του, το Πανεπιστήμιο ανέλαβε να καλύψει τα έξοδα διαμονής του Ritzen για ...2 χρόνια. Επίσης, του παρείχε έκτακτο επίδομα ύψους ...272.000 ευρώ ως αποζημίωση για τα χαμένα χρόνια σύνταξης! Ποιά ηταν αυτά τα χαμένα χρόνια; Τον καιρό που ήταν αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας απολάμβανε εκεί συνταξιοδοτική κάλυψη. Όταν γύρισε στην Ολλανδία όμως αποφάσισε να πάρει πίσω τις εισφορές του, ύψους 170.000 ευρώ, τις οποίες και πήρε ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ!

-Για τις πολιτικές του απόψεις, είναι χαρακτηριστικό ότι το 1989 έγινε υπουργός παιδείας λίγους μήνες μετά τη δημοσίευση άρθρου του σε έγκυρη ολλανδική εφημερίδα με τίτλο 'Στην εκπαίδευση μπορούν να γίνουν ακόμη πολλές περικοπές' (εφημερίδα NRC "Op onderwijs kan best nog flink bezuinigd worden"). Το διδακτορικό του είναι στα οικονομικά της εκπαίδευσης.

- Το τί εννοούσε με περικοπές έγινε σαφές τα χρόνια που ήταν υπουργός. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών πάγωσαν και σήμερα το επάγγελμα του καθηγητή είναι ένα από τα λιγότερο δημοφιλή στην Ολλανδία (μη φανταστείτε πείνα βέβαια, με 1500 το μήνα ξεκινάνε). Επίσης, το σύνθημά του ήταν 'αποδοτικότητα'. Το αποτέλεσμα ήταν να ανοίξει ένας κύκλος 'αναδιοργανώσεων' στα ολλανδικά πανεπιστήμια που δεν έχει κλείσει ακόμα. 'Αναδιοργάνωση' σημαίνει κλείσιμο των μη παραγωγικών τμημάτων και απολύσεις προσωπικού.

- O Ritzen έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με το ολλανδικό φοιτητικό κίνημα. Το 1994 θέλησε να μειώσει τον προϋπολογισμό του φοιτητικού επιδόματος κατά 1 δις γκίλντες (περί τα 500 εκ. ευρώ). Επίσης, αυτός καθιέρωσε την ανταποδοτικότητα του φοιτητικού επιδόματος (αν δεν τελειώσεις τις σπουδές σου πρέπει να επιστρέψεις το επίδομα). Κατά το ακαδημαϊκό έτος 1994/95, οργανώθηκαν περίπου 100 διαδηλώσεις και άλλες κινηματικές ενέργειες ενάντια στην πολιτική Ritzen. Η πιο σημαντική από αυτές ήταν η διαδήλωση 10.000 φοιτητών στην Ουτρέχτη.

Και για να πάρουμε και μια ακόμα ιδέα για το τί άνθρωπος είναι:
- Έχει δηλώσει επίσημα από τώρα την θέλησή του να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής των Εργατικών στις ευρωεκλογές του ...2014!

Τίποτε άλλο χρειάζεται;

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΘΝΟΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΑΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ

Τo Εργαστήριο Εθνομουσικολογίας και Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών υποστηρίζει τη μελέτη, έρευνα και προβολή της σχέσης μεταξύ μουσικής και πολιτισμού. Στις δραστηριότητές του εντάσσονται όλες οι σχετικές επιστημονικές, ερευνητικές, διδακτικές, εκπαιδευτικές και καλλιτεχνικές δράσεις. Ανταποκρινόμενο στις αυξανόμενες ανάγκες της σύγχρονης εκπαιδευτικής και επιστημονικής κοινότητας, το Εργαστήριο Εθνομουσικολογίας και Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας οργανώνει το 1ο Εκπαιδευτικό Σεμινάριο με τίτλο ΕΘΝΟΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΑ & ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ με στόχο την παροχή εξειδικευμένων θεωρητικών, μεθοδολογικών και πρακτικών δεξιοτήτων σε θέματα μουσικής και πολιτισμού και, ειδικότερα, σε ζητήματα διαπολιτισμικής μουσικής εκπαίδευσης.

http://ethno.music.uoa.gr/ethnoedu/index.html

Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

European Group for the Study of Deviance and Social Control.
Conference 2010: ‘The Politics of Criminology’
The Department of Sociology and the Laboratory of Sociology of Youth, Leisure and Sports is pleased to announce that the 38th Annual Conference of the European Group for the Study of Deviance and Social Control will take place at the University of the Aegean on the 1st September 2010 to the 5th September 2010. This conference will explore the theme of ‘The Politics of Criminology’.
The theme is divided into 12 streams:
Critical histories of criminology
Theorizing power, authority and legitimacy
Knowledge, ideology and hegemony
The nation-state in a global context
‘Crimes of the powerful’; ‘Crimes of the powerless’
The politics of imprisonment and detention
Class, poverty and marginalization
Gender, power and feminist critiques
Neo-colonialism, migration and borders
Criminalizing children and young people
Reflections on ‘harm’
Challenging the state and the politics of resistance

The conference will also celebrate the life, work and memory of Karen Leander 1949-2009.

Conference Program: http://soc-eknexasrv1.aegean.gr/site/conference%20programme.pdf

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

NEO ΒΙΒΛΙΟ

"...ΓΙΑΤΙ ΚΥΛΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ". ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ ΣΤΟ ΦΛΑΜΕΝΚΟ: ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ


Οι διασυνδέσεις του αρχαίου δράματος με το φλαμένκο σε μια πρωτότυπη μελέτη
Οι Βασιλική Λαλιώτη και Μαρία Παπαύλου, με την από κοινού συγγραφή του βιβλίου, επανέρχονται στο εθνογραφικό υλικό των επιτόπιων ερευνών τους στην Αθήνα και στην Ανδαλουσία και το αντιμετωπίζουν με κριτική και αναστοχαστική διάθεση. Πρόθεσή τους είναι να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι οι άνθρωποι (οι Gitanos από τη Jerez της Ανδαλουσίας και οι έλληνες συντελεστές της παράστασης Λυσιστράτη του Εθνικού Θεάτρου) προσλαμβάνουν τον κόσμο μέσα από το λόγο και τις επιτελέσεις του φλαμένκο και του αρχαίου δράματος, αντίστοιχα.
Η νέα θεωρητική προσέγγιση που υιοθετούν στη μελέτη του εθνογραφικού τους υλικού βασίζεται στο διάλογο μεταξύ του αποστασιοποιημένου, «αντικειμενικού», λόγου του επιστήμονα-αναλυτή και της υποκειμενικής αντίληψης που προκύπτει από την (ενσώματη-ψυχική-νοητική) εμπλοκή του ερευνητή στο ίδιο το πεδίο της έρευνας.
Προσλαμβάνοντας την εμβληματική φράση των συνομιλητών τους «...γιατί κυλά στο αίμα μας» κυριολεκτικά, οι συγγραφείς οδηγούν τον αναγνώστη σ' ένα ταξίδι πέρα από τις κυρίαρχες ανθρωπολογικές μεταφορές περί εθνικών και εθνοτικών ταυτοτήτων. Τον οδηγούν πίσω στο πεδίο της εμπειρίας, εκεί όπου οι άνθρωποι βιώνουν τον κόσμο και μιλούν γι" αυτόν ως μια συνέχεια, χωρίς τομές και ρήξεις, χωρίς όρια ανάμεσα στο χώρο και το χρόνο, στον άνθρωπο και το περιβάλλον του, στη ζωή και την τέχνη.
Ένα βιβλίο που συνδυάζει την επιστημονική εγκυρότητα με τη βιωματική προσέγγιση. Περιέχει γλωσσάριο όρων του φλαμένκο, πολύτιμο για το φοιτητή και το μελετητή, καθώς και πλούσια βιβλιογραφία, που συμπληρώνεται από παραπομπές σε ιστοσελίδες και οπτικοακουστικό υλικό.

ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Η Βασιλική Λαλιώτη σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Durham στην Αγγλία. Διδάσκει Ανθρωπολογία της Επιτέλεσης στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η Μαρία Παπαπαύλου σπούδασε στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης και Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας στη Γερμανία. Διδάσκει Εθνομουσικολογία-Μουσικές της Μεσογείου στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

διαδήλωση ενάντια στην βαρβαρη επίθεση στα καράβια για τη Γάζα

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ Πλατεία Σαπφούς ΣΤΙΣ 7:00 Μ.Μ.

Αντιπολεμική Διεθνιστική κίνηση

Με μια πρωτοφανή στα χρονικά τρομοκρατική κίνηση, το κράτος του Ισραήλ προχώρησε σε Πειρατική κατάληψη των πλοίων του Στόλου της Ελευθερίας καθώς αυτά έπλεαν σε Διεθνή Ύδατα! Δυνάμεις του Ισραηλινού Πολεμικού Ναυτικού επιτέθηκαν εν μέσω καταιγιστικών πυρών ενάντια στους εκατοντάδες αγωνιστές που επέβαιναν στα πλοία με αποτέλεσμα τη μαζική δολοφονία και τον τραυματισμό αυτών. Με ελικόπτερα και ταχύπλοα και με τη χρήση πραγματικών πυρών, επιτέθηκε πρώτα ενάντια στο μεγάλο τουρκικό επιβατηγό σκάφος MAVI MARMARA. Στη συνέχεια, επιτέθηκαν στη «Σφενδόνη», την οποία επίσης κατέλαβαν, όπως και τα δύο τουρκικά φορτηγά και το υπό αμερικανική σημαία Challenger 1. To ελληνικό φορτηγό «Ελεύθερη Μεσόγειος» συνέχισε την πορεία του νότια. Το κάλεσαν να παραδοθεί και οι επιβάτες και το πλήρωμά του αρνήθηκαν. Στη συνέχεια, δυο πολεμικά σκάφη και άλλα δύο μικρότερα μετέφεραν κομάντο του ισραηλινού στρατού, οι οποίοι σκαρφάλωσαν με γάντζους και κατέλαβαν και το ελληνικό σκάφος.
Η δολοφονική αυτή επίθεση του Ισραήλ, υπό την Ανοχή του ΟΗΕ-ΗΠΑ-Ε.Ε.-κυβερνήσεων στέλνει πολλαπλά μηνύματα. Η Κατοχή της Παλαιστίνης, η διατήρηση των απάνθρωπων Αποκλεισμών και των Τειχών του Αίσχους είναι για τους κατακτητές του Ισραήλ Αδιαπραγμάτευτα. Οι κατά καιρούς ειρηνευτικές συνομιλίες, οι άδικες για τους Παλαιστινίους συμφωνίες με το όπλο στον κρόταφο στυλ Όσλο, οι διάφοροι Οδικοί Χάρτες είναι το προπέτασμα καπνού για να κρυφτούν οι πραγματικές προθέσεις. Το Ισραήλ προχωρά σε Εθνοκάθαρση, παράνομους εποικισμούς που θεωρούνται εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, και ενορχηστρώνει τη δια του Λιμού και της Παράλογης καθημερινότητας στο μεγαλύτερο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης που γνώρισε η Ανθρωπότητα, τη φυγή των Παλαιστινίων!
Για αυτό το Ισραήλ σκότωσε και σκοτώνει ξένους αλληλέγγυους αγωνιστές, δολοφονεί παιδιά, προκάλεσε και θα ξαναπροκαλέσει μαζικά εγκλήματα όπως με την Εισβολή στη Γάζα το Δεκέμβριο του 2008, έσπρωξε τους Παλαιστίνιους στον εμφύλιο πόλεμο.
Ας μην ψάχνουν λοιπόν υποκριτικά τις ευθύνες στους Παλαιστίνιους. Το κλειδί των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή βρίσκεται στα χέρια του Ισραήλ. Για τον απλό λόγο ότι το Ισραήλ είναι ο Δεσμοφύλακας!
Βαρύτατες όμως είναι και οι ευθύνες ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ έκαναν τα πάντα για να μπλοκάρουν τον Στόλο της Ελευθερίας, αδιαφόρησαν για την πειρατική επίθεση σε διεθνή ύδατα εναντίον πλοίων που έφεραν την ελληνική σημαία. Το υπουργείο Εξωτερικών δεν απαντούσε ούτε στις εκκλήσεις των επιβατών του σκάφους ούτε στα τηλεφωνήματα μελών της Πρωτοβουλίας. Αρνείται να καταδικάσει την παράνομη κατάληψη πλοίων και την σύλληψη των Ελλήνων Αγωνιστών.
Ακόμη πιο χυδαία όμως υπήρξε η στάση της αριστερής κυβέρνησης του ΑΚΕΛ στην Κύπρο. Συντάχθηκε ωμά στο πλευρό των Ισραηλινών δολοφόνων, αρνήθηκε τον ελλιμενισμό των πλοίων και απαγόρευσε σε ευρωπαίους βουλευτές - μεταξύ των οποίων 2 Έλληνες-, σε ευρωβουλευτές -1 Κύπριος-, σε δημοσιογράφους, σε πανεπιστημιακούς και σε άλλους πολίτες να αποπλεύσουν, με ιδιωτικά μέσα, από κυπριακό λιμάνι προκειμένου να ενσωματωθούν στην αποστολή ου Freedom Flotilla (Στόλος της Ελευθερίας). Σύμφωνα με τις καταγγελίες των αγωνιστών που επέβαιναν στα πλοία η στάση της κυπριακής κυβέρνησης αποσκοπούσε στο «τραυματισμό» της διεθνής αποστολής, στερώντας την από την «ανθρώπινη ασπίδα» πολλών βουλευτών που επρόκειτο να συμμετέχουν.
Τους παγίδευσε και τους εγκλώβισε στο νησί, παραβιάζοντας το δικαίωμα τους ως πολιτών που νόμιμα εισήλθαν στο κυπριακό έδαφος, να κινηθούν ελεύθερα και να αποχωρήσουν ελεύθερα δια θαλάσσης προς κάθε νόμιμο προορισμό της επιλογής τους.
Η αριστερή δηλαδή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ, σε ένα κράτος που το 40% της επικράτειας του κατέχεται παράνομα και το διαπερνά ένα παρόμοιο με της Γάζας Τείχος του Αίσχους, έκανε τα πάντα για να διευκολύνει τη δολοφονική δράση του Ισραήλ λαμβάνοντας ενεργά μέρος στο ισραηλινό σχέδιο αποτροπής της αποστολής.
Για μια ακόμη φορά γίνεται κατανοητό ότι καταλύτης των εξελίξεων μπορεί να είναι μόνο ο εργατικός διεθνιστικός αγώνας και οι αγώνες αλληλεγγύης των λαών.
Καλούμε τώρα την ελληνική κυβέρνηση να Διακόψει όλες τις σχέσεις με το Ισραήλ (διπλωματικές-στρατιωτικές-οικονομικές κλπ) και να απελάσει άμεσα τον Ισραηλινό πρέσβη.
Να Απελευθερωθούν άμεσα οι αγωνιστές του Στόλου της Ελευθερίας, να τους παραδοθούν τα κατειλημμένα πλοία και να τους επιτραπεί η ανεμπόδιστη προσέγγιση στο Λιμάνι της Γάζας για να παραδώσουν την Ανθρωπιστική Βοήθεια.
Τα αιτήματα του πολύχρονου δίκαιου αγώνα του λαού της Παλαιστίνης πρέπει να αποτελέσουν στόχους του παγκόσμιου εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος.
Ο αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική ιμπεριαλιστική κυριαρχία της Νέας Τάξης Πραγμάτων είναι ενιαίος. Ο εχθρός είναι κοινός. Είναι το μαύρο μπλοκ της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας ΗΠΑ-Ε.Ε., των εθνικών αστικών κυβερνήσεων, του κόσμου του πλούτου.
Ας μην ξεχνούμε ότι ο παραλογισμός του αστικού κατεστημένου που στρέφει τα αστυνομικά όπλα ενάντια σε 15χρονους αποφυλακίζοντας τους, βρίσκει την προέκταση του στην Ισραηλινή εισβολή στη Γάζα με θύματα εκατοντάδες αθώα παιδιά και Αμάχους.
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΝΕΟ ΑΡΘΡΟ

Σας παραπέμπουμε σ' ένα άρθρο της Α. Βουλβούλη σχετικά με τις ταυτότητες που αναδύονται στο πλαίσιο μιας αστεακής διαμαρτυρίας στη σύγχρονη Τουρκία, το οποίο έχει δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό Ethnologia OnLine
http://www.societyforethnology.gr/site/EthnologhiaOnLine.html

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Περί κρίσης!

Η κρίση του καπιταλισμού και κάποιες βιώσιμες λύσεις από τον Rick Wolff - The from dimitris meletis on Vimeo.

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010


Γιάνης Βαρουφάκης: Η αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας

Για μέρες τώρα βαραίνουμε τις ψυχές μας με μια μόνιμη αγωνία: Θα χρεοκοπήσει το κράτος μας;
Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε αυτό που φοβόμαστε.
Αν οι φίλοι μας οι Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να χρεοκοπήσουμε, καιρός είναι να το κάνουμε. Χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Όχι ως διαπραγματευτική μπλόφα και ούτε μόνο γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να χρεοκοπήσουμε σε ένα χρόνο, αλλά επειδή ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας. Υπάρχει τέτοια πλευρά; Και βέβαια υπάρχει.
Σε σχέση με χώρες όπως η γνωστή τρόικα Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία, αλλά και η Βρετανία και το Βέλγιο, το σύνολο του χρέους μας (δημοσίου και ιδιωτικού) είναι το μικρότερο.

Πως αυτό; Επειδή οι Έλληνες, ως άτομα αλλά και ως ιδιωτικός τομέας, χρωστάμε πολύ λιγότερα εκείνων.
Ακόμα και οι αντιπαθέστατες τράπεζές μας έχουν ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα: Πάνω από 150 δις πραγματικών καταθέσεων!
Μιλάμε για άνω του μισού ΑΕΠ σε καταθέσεις, κάτι για το οποίο οι περισσότεροι εταίροι μας θα σκότωναν να το έχουν, που λέει ο λόγος.
Αν μάλιστα προσθέσετε και όλα τα χρήματα ελλήνων που βρίσκονται στο εξωτερικό, θα δείτε ότι οι έλληνες δεν είμαστε και τόσο φτωχοί κατά μέσον όρο, κι ας έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη (με εξαίρεση την Λεττονία).

Ποια είναι λοιπόν τα χαρμόσυνα νέα; Ότι μια πτώχευση θα αποδειχθεί σχετικά ανώδυνη. Ο λόγος διττός:
Πρώτον, δεν είμαστε κατά μέσον όρο ούτε οι φτωχότεροι ούτε οι πιο υπερχρεωμένοι.
Δεύτερον, όσον αφορά τα χρέη του δημοσίου, αυτά βαραίνουν εμάς, ως άτομα, πολύ λιγότερο από όσο βαραίνουν τους ξένους. Κάντε την σύγκριση με την Ιαπωνία, το χρέος της οποίας ανήκει σε Ιάπωνες σε ποσοστό 95%. Αν το Ιαπωνικό κράτος αναγκαστεί στην πτώχευση, η καταστροφή της χώρας θα είναι ολική. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για εμάς, καθώς μας ανήκει (δηλαδή στις δικές μας τράπεζες) μόνο το 25% του δημόσιου χρέους μας.
Έτσι λοιπόν, δεδομένου ότι η πτώχευση του δημοσίου διαγράφεται ως αναπόφευκτη (εκτός αν πανικοβληθούν οι εταίροι μας αρκετά και το συνδράμουν για χρόνια πολλά, οπότε έχει καλώς), το κόστος της στάσης πληρωμών δεν θα το υποστούμε μόνοι μας. Μα αν το δημόσιο κηρύξει στάση πληρωμών, τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Πως θα ξανα-δανειστεί;
Πράγματι, το κράτος θα στριμωχτεί. Για κάμποσο καιρό το δημόσιο θα πρέπει απλώς να ξοδεύει όσα μαζεύει από φόρους. Και γιατί είναι κακό αυτό; Να μάθει επί τέλους, αφού θα έχει ανακουφιστεί από το νταλκά των τοκοχρεολυσίων, να ζει με αυτά που εισπράττει. Π.χ. να καταγγείλει όλες τις εξοπλιστικές συμβάσεις, να συμπιέσει τους ανώτερους μισθούς (τον δικό μου συμπεριλαμβανομένου) τόσο που να καλύπτει τις δαπάνες του από τους φόρους που εισπράττει κλπ. Οι τράπεζές μας; Θα υποφέρουν, είναι αλήθεια - δεδομένου ότι ακόμα και το 25% του δημόσιου χρέους που διαθέτουν θα παγώσει.
Ναι, αλλά μην ξεχνάμε ότι το έχουν ήδη διαθέσει στην ΕΚΤ ως ενέχυρο για ζεστό χρήμα που έχουν ήδη πάρει. Και ότι έχουν πρόσβαση στις τεράστιες, κατά κεφαλήν, αποταμιεύσεις μας. Για να μην προσθέσω ότι απολαμβάνουν εγκληματικά υψηλά ποσοστά κέρδους τόσα χρόνια. Όπως το κράτος μας, έτσι κι αυτές να μάθουν να ζουν λιτά και με σύνεση όπως κάνουν χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ.Επί πλέον, ο αποκλεισμός του κράτους μας από τις χρηματαγορές ,
δεν θα διαρκέσει πολύ. Αν κηρύξει στάση πληρωμών, και ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του, δεν θα περάσει πολύ καιρός που παλιοί δανειστές θα αποδεχθούν νέους όρους αποπληρωμής ενός ποσοστού των περασμένων δανεικών και νέοι υποψήφιοι δανειστές (μπορεί και οι ίδιοι με τους παλιούς) θα σχηματίσουν ουρά έξω από το Υπουργείο Οικονομίας να το δανείσουν!
Βλέπετε, το χρέος μας θα έχει μειωθεί τόσο που θα αποτελούμε εξαιρετική επένδυση. Έτσι είναι το κεφάλαιο - όταν οσφραίνεται ένα επικερδές deal δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του.Σε τελική ανάλυση, είναι λάθος μας να φοβόμαστε τόσο πολύ την στάση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου. Άλλοι πρέπει να φοβούνται μια τέτοια εξέλιξη περισσότερο από εμάς: • η κυβέρνηση της κας Μέρκελ η οποία θα πρέπει να διασώσει τις Γερμανικές τράπεζες που θα κλονιστούν από μια δική μας στάση πληρωμών• η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα πρέπει να δει τι θα κάνει με μία χώρα-μέλος την οποία δεν μπορεί να αποβάλει από την ΕΕ αλλά η οποία τελεί υπό πτώχευση• οι κυβερνήσεις όλων των άλλων χωρών (πλην ίσως της Ολλανδίας και της Αυστρίας) που θα τρέμουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος των αγορών (των οποίων η όρεξη θα έχει ανοίξει από την 'επιτυχημένη' επίθεση στο χρέος της Ελλάδας)• οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας (χωρών με συνολικό χρέος πάνω από 400%)• όλοι όσοι έχουν επενδύσει στο ευρώ, είτε σε περιουσιακά στοιχεία είτε ως μέσο συναλλαγής. Στάση πληρωμών λοιπόν! Τώρα! Με χαμόγελο και αισιοδοξία! (Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Ότι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης, οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσοβήσουν...)

•Ο Γιάνης Βαρουφάκης διδάσκει οικονομική θεωρία και πολιτική οικονομία στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Διαλεύκανση της τραγωδίας στη Σταδίου και απόδοση ευθυνών ζητά η ΟΤΟΕ

Διευρεύνση των αιτιών της τραγωδίας, που στοίχισε τη ζωή τριών ανθρώπων, σε βάθος και απόδοση ευθυνών στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, ζητά η ΟΤΟΕ. Η Ομοσπονδία αφήνει αιχμές κατά της Marfin, μιλώντας για ελλιπή μέτρα ασφάλειας στο κατάστημα και έλλειψη ευαισθησίας της Διοίκησης να δόσει εντολή να μην εργασθούν εκείνη την ημέρα οι εργαζόμενοι.

Η ανακοίνωση της ΟΤΟΕ

«Οι εργαζόμενοι στις τράπεζες με τη μαζική τους συμμετοχή στη σημερινή 24ωρη πανελλαδική απεργία διαμαρτυρίας της ΟΤΟΕ, απαιτούν να αποδοθούν όλες οι ευθύνες στους υπεύθυνους. Οι αιτίες που στοίχισαν τη ζωή στους τρεις εργαζόμενους στο κατάστημα της οδού Σταδίου της Marfin Egnatia Bank πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος και να αποδοθούν ευθύνες στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς», αναφέρει η ΟΤΟΕ.

«Η ΟΤΟΕ καταδικάζει για μια ακόμα φορά τη δολοφονική επίθεση που αφαίρεσε τη ζωή σε τρεις συναδέλφους και όσους την σχεδίασαν και την εκτέλεσαν, οι οποίοι πρέπει άμεσα να βρεθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά.»

»Όμως είναι προφανές, ότι το τραγικό γεγονός δεν ήταν ατύχημα, ούτε αποτέλεσμα μιας κακιάς στιγμής. Δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν, το κατάστημα της συγκεκριμένης τράπεζας δε διέθετε όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, που προβλέπονται από τη σχετική νομοθεσία για την προστασία της ζωής των εργαζομένων και των συναλλασσόμενων πολιτών».»Δεν διέθετε ειδικούς άθραυστους υαλοπίνακες στην εξωτερική όψη, που δεν επιτρέπουν την είσοδο εύφλεκτων και βαρέως τύπου αντικειμένων. Δεν διέθετε ικανό σύστημα πυρασφάλειας για την άμεση κατάσβεση των εύφλεκτων υλικών. Δεν διέθετε εναλλακτική έξοδο κινδύνου, ενώ η κεντρική είσοδος του καταστήματος- για άγνωστους λόγους- ήταν κλειδωμένη. Δεν διέθετε προστατευτικά σιδερένια ρολά αποτροπής επιθετικών ενεργειών».»Ομως εκτός από τα παραπάνω, που αποτελούν τις στοιχειώδεις και προβλεπόμενες από το νόμο υποχρεώσεις ασφαλείας, η Διοίκηση της τράπεζας δεν διέθετε ούτε την απαραίτητη προνοητικότητα, αλλά ούτε και την αναγκαία ευαισθησία να δώσει εντολή στους εργαζόμενους του συγκεκριμένου καταστήματός της να μην εργασθούν σε μια ημέρα γενικής απεργίας.»»Ειδικότερα δε, όταν πρόκειται για ένα κατάστημα που βρίσκεται στην οδό διέλευσης της πορείας των εργαζόμενων, όταν γνώριζε - όπως άλλωστε γνωρίζουν όλες οι τράπεζες- ότι τα καταστήματα των τραπεζών της οδού Σταδίου είναι μόνιμοι στοχοι ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με τους διαδηλωτές εργαζόμενους και το περιεχόμενο των απεργιακών κινητοποιήσεων, αλλά βρίσκουν την ευκαιρία να επιδοθούν σε πράξεις βίας και αυθαιρεσίας, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και περιουσίες».Η ΟΤΟΕ ζήτησε σήμερα συνάντηση με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Μ.Χρυσοχοΐδη, «προκειμένου να απαιτήσει την τήρηση όλων των μέτρων ασφαλείας που προβλέπονται σε όλες τις τράπεζες και την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων».

Επίσης η ΟΤΟΕ τονίζει ότι «έχοντας έννομο συμφέρον ως κλαδική συνδικαλιστική οργάνωση των τραπεζοϋπαλλήλων, θα παρακολουθήσει την πορεία των ερευνών και θα στραφεί κατά όλων των υπευθύνων».

Η Ομοσπονδία τονίζει ότι «θα παρακολουθήσει στενά την εξέλιξη της υπόθεσης αυτής, προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη και καταλογισμός των ευθυνών, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι θα συνεχίσει τις προσπάθειές της για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων, ώστε να μην επαναληφθούν ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τέτοια θλιβερά γεγονότα στο μέλλον».

ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ Η ΠΟΛΥ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ MARFIN

«Σε σημερινή της ανακοίνωση η ΟΤΟΕ αφιέρωσε τρεις μόνον γραμμές εναντίον των απάνθρωπων δολοφόνων και όλο το υπόλοιπο κείμενο εναντίον της 'κακιάς εργοδοσίας' για δήθεν έλλειψη μέτρων ασφαλείας. Προφανώς έκανε πραγματογνωμοσύνη, ολοκλήρωσε την δέουσα έρευνα, έβγαλε πόρισμα και προχώρησε σε καταδικαστική απόφαση. Ντροπή!»

Ακόμη περιμένουμε ν' ακούσουμε για την ταμπακιέρα...

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

καταγγελια εργαζόμενης στη ΜΑΡΦΙΝ

"Νιώθω υποχρέωση απέναντι στους αδικοχαμένους συναδέρφους μου να πω αυτές τις αντικειμενικές αλήθειες. Στέλνω αυτό το μύνημα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλα τα ενημερωτικά sites. Όποιος έχει ακόμα συνείδηση, ας το δημοσιεύσει. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης.

● Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν έχει δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, η συμφωνία ήταν κάτω από το τραπέζι, όπως άλλωστε γίνεται πρακτικά με όλες τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες στην Ελλάδα.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δε ...διαθέτει πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη ούτε εγκατάσταση, δηλαδή ψεκαστήρες οροφής, εξόδους διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές. Μόνο φορητούς πυροσβεστήρες, οι οποίοι φυσικά δε μπορούν να αντιμετωπίσουν μια εκτεταμένη πυρκαγιά σε ένα κτίριο φτιαγμένο με προ πολλού ξεπερασμένες προδιαγραφές ασφαλείας.

● Κανένα κατάστημα της τράπεζας δε διαθέτει προσωπικό εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Ούτε καν στη χρήση των λιγοστών πυροσβεστήρων. Η διοίκηση προφασίζεται πάντα το κόστος και δεν κάνει ούτε στοιχειώδεις κινήσεις για να προφυλάξει το προσωπικό.

● Ποτέ δεν έχει γίνει άσκηση εκκένωσης οποιουδήποτε κτιρίου από τους εργαζόμενους της τράπεζας ούτε έχει γίνει σεμινάριο από πυροσβέστες, ώστε να δοθούν οδηγίες για τέτοιες καταστάσεις. Οι μόνες ασκήσεις που έχουν γίνει στη Mafrin Bank είναι για σενάρια τρομοκρατικών ενεργειών και διαφυγή των μεγάλων κεφαλιών της τράπεζας από τα γραφεία τους.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που λόγω η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιες συνθήκες και παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά από πάνω μέχρι κάτω. Υλικά που παίρνουν φωτιά πολύ εύκολα, όπως χαρτί, πλαστικά, καλώδια, έπιπλα. Το κτίριο αυτό αντικειμενικά είναι ακατάλληλο για χρήση σαν τράπεζα λόγω της κατασκευής του.

● Καμία ομάδα προσωπικού ασφαλείας δεν έχει γνώση πρώτων βοηθειών και πυρόσβεσης, παρόλο που πρακτικά του ανατίθεται με προφορική εντολή κάθε φορά να προστατέψει το κατάστημα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι καλούνται να γίνουν πυροσβέστες και σεκιούριτι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε κ.Βγενόπουλου.

● Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο.

● Εδώ και μέρες επικρατεί πλήρης τρομοκρατία στην τράπεζα σχετικά με τις κινητοποιήσεις, με την προφορική προσφορά "ή δουλεύεις ή απολύεσαι".

● Οι δύο αστυνομικοί της ασφάλειας που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κατάστημα για τις ληστείες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, παρόλο που τα στελέχη είχαν υποσχεθεί προφορικά ότι θα τους φέρουν εκεί.Επιτέλους κύριοι, κάντε την αυτοκριτική σας και σταματήστε να περιφέρεστε παριστάνοντας τους σοκαρισμένους. Είστε οι υπεύθυνοι για αυτό που έγινε σήμερα και σε κάποιο ευνομούμενο κράτος (σαν κι αυτά που κατά καιρούς χρησιμοποιείτε σαν παράδειγμα από τηλεοράσεως) θα ήσασταν ήδη κρατούμενοι για τις παραπάνω πράξεις. Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδερφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ.Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο."[συμφωνα με πληροφορίες οι υπάλληλοι στη Marfin του συγκεκριμενου καταστήματος παρακαλούσαν απο τις 12 να φύγουν φοβουμενοι ενδεχόμενα επεισόδια. Διευθυντικό στέλεχος που βρισκόταν σε άλλο κατάστημα τους το απαγόρευσε. Οταν επεσαν οι μολότοφ οι υπάλληλοι άρχισαν να...ανεβαίνουν προς τα πάνω. Υπήρχε μια σιδεριά και ήταν κλειδωμένα και δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου. Οι υπάλληλοι ένας ένας πηδούσαν απο τον φωταγωγό σε διπλανά κτήρια, στην Costa Boda και στο Βασιλόπουλο για να σωθούν αλλά οι 3 δεν πρόλαβαν, πέθαναν απο τις αναθυμιάσεις."]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΤΟΕ[απο τα ΝΕΑ]......«Οι φυσικοί αυτουργοί πρέπει να βρεθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Οι ηθικοί αυτουργοί, όμως, πρέπει να αναζητηθούν στην ασκούμενη πολιτική, στην επιχειρησιακή στάση της αστυνομίας αλλά και στις διοικήσεις των Τραπεζών που με την εκβιαστική τους πρακτική εμποδίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις και με την ανευθυνότητά τους δεν λαμβάνουν έγκαιρα όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, για να προστατευθούν οι ανθρώπινες ζωές των εργαζομένων και των πολιτών στα τραπεζικά καταστήματα, που αποτελούν γνώριμους και διαχρονικούς στόχους σε όλη την διαδρομή που ακολουθούν κάθε φορά οι εργατικές πορείες και οι διαδηλώσεις.»

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΠΟΤΟ ΓΙΑ ΠΑΡΕΑ: ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

Λιόπη Αμπατζή

Εκδόσεις Κέδρος

Το μπαρ με κονσομασιόν, μπαρ με γυναίκες, κωλόμπαρα, ή όπως είναι γνωστά, διαφέρουν από τους υπόλοιπους χώρους νυχτερινής διασκέδασης γιατί εκτός από ποτά προσφέρουν τη δυνατότητα πληρωμένης γυναικείας συντροφιάς στους άνδρες πελάτες. Αυτόν τον τύπο ανδρικής διασκέδασης προσπαθεί να περιγράψει και να αναλύσει η συγγραφέας, με την προσδοκία να στήσει στη νύχτα παρατηρητήριο για την επιθυμία, το σώμα, το χρήμα, τη σεξουαλικότητα και το φύλο στη σύγχρονη Ελλάδα. Η νύχτα δε μιλάει,Το γέλιο της ακούς καθώς Σκάβει το λάκκο Της επόμενης μέρας.
Γιοβάννα, 2008

Η Λιόπη Αμπατζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό της το 2004. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια με το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2008 εκδόθηκε από το ΕΚΚΕ η μελέτη της με τίτλο Προσεγγίζοντας το φαινόμενο του trafficking. Ασχολείται με τη μελέτη του φύλου και της σεξουαλικότητας, της εργασίας και της μετανάστευσης στη σύγχρονη Ελλάδα. Ζει και εργάζεται στο Ρέθυμνο.

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΘΝΟΛΟΓΙΑΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΥΚΛΟΥ ΟΜΙΛΙΩΝ – ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ
ΜΑΡΤΙΟΣ 2010 – ΜΑΪΟΣ 2010



Η Ελληνική Εταιρεία Εθνολογίας οργανώνει κύκλο ομιλιών –συζητήσεων με θέμα «Ανθρωπολογικές και ιστορικές προσεγγίσεις της μαγείας».


Δευτέρα 8 Μαρτίου
Ελένη Ψυχογιού: Μαγεία και Ελληνική Λαογραφία


Δευτέρα 22 Μαρτίου
Χριστίνα Βέικου: Ο λύχνος του σώματος…


Δευτέρα 12 Απριλίου
Βίκυ Φωσκόλου: Μαγεία, σύμβολα και λόγος: τα βυζαντινά φυλακτά και οι αντιλήψεις για την αποτροπαϊκή τους δράση


Δευτέρα 26 Απριλίου
Ευγενία Ρούσσου: «Από τη μαγεία στο Νew Age». Μυστικισμός και σύγχρονη θρησκευτικότητα στη Β. Ελλάδα και την Κρήτη.

Δευτέρα 10 Μαΐου

Βασιλική Χρυσανθοπούλου: «Μάτι» και γονιμότητα στις γαμήλιες τελετουργίες των Καστελοριζιών της Αυστραλίας.




Οι ομιλίες γίνονται στην αίθουσα του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων (ΜΕΛΜΟΚΕ), στην οδό Διογένους 1-3 στην Πλάκα (Αέρηδες) και ώρα 8.00 μ.μ., με ελεύθερη είσοδο.

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Επιστημονικές συναντήσεις οικονομικής ιστορίας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
GREEK ECONOMIC HISTORY ASSOCIATION


Πρόγραμμα επιστημονικών συναντήσεων 2010

Δευτέρα 4-6 μ.μ.
(Αίθουσα Σεμιναρίων Ε.Ι.Ε., ισόγειο)

1 Φεβρουαρίου, Ρούρα Σιφναίου, Έλληνες έμποροι στην Αζοφική. Η δύναμη και τα όρια της οικογενειακής επιχείρησης.
1 Μαρτίου: Παναγιώτης Καπετανάκης, Ηνωμένα Κράτη των Ιονίων Νήσων: από την αδριατική απομόνωση στην βορειο-ατλαντική ενσωμάτωση.
29 Μαρτίου: Δημήτρης Κοντογιώργης, Έμποροι, ναύτες και εργάτες. Χαρτογραφώντας την ελληνική παροικία της Βραΐλας στις αρχές του 20ου αιώνα.
26 Απριλίου: Λήδα Παπαστεφανάκη, Η αγορά εργασίας των ελληνικών μεταλλείων, 19ος - 20ός αιώνας.
31 Μαΐου: Χριστίνα Αγριαντώνη, Ερμούπολη, το τυχαίο και η αναγκαιότητα.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Systemic Approaches in Social Structures

Hellenic Society for Systemic Studies (HSSS)

&

University of the Aegean,

Department of Sociology,

Mytilene, Greece.

6th National & International HSSS Conference

"Systemic Approaches in Social Structures"

23-26 June 2010

Mytilene, Greece

Submission deadline (Abstract): 1 March 2010

Email: hsss06@soc.aegean.gr

CALL FOR PAPERS

HSSS Conferences endeavour to provide a platform to foster multidisciplinary discussions and support debates on the different sociological, economical, historical, pedagogical, philosophical, scientific and technological issues surrounding systems studies. They seek to advance knowledge about the effective and efficient implementation of systemic thinking by individuals, groups, organizations, society and nations for the improvement of economic and social welfare.

We welcome contributions that build on established lines of work as well as novel research streams. In particular, we are interested in high quality well-defined and analyzed theoretical surveys that provide a synthesis and comprehensive review of the historical development of one particular area of interest, and empirical studies, with strong grounding in a current or new theory, on important issues that have potential impact on organizations and are of value to researchers and practitioners in general and social sciences research community in specific.

The HSSS06 Conference is receptive to a wide variety of phenomena and topics related to the social policy, management, valuation with the impacts of systemic thinking at different levels of analysis (i.e., individuals, groups, firms, networks and societies).

The conference seeks research that examines system related topics from a wide range of scientific fields including, but not limited to, sociology, management, ebusiness, public policy, economics, finance, accounting, engineering, computer science, communication technologies, operations research, design science, organization studies, decision making, health care, cognitive science, environmental science, education, project management and strategic management. Diverse methods and approaches are welcome providing that they are relevant to the main theme of the conference.

Specific topics (applied to any of the above mentioned scientific fields) include, but are not limited to:

Ø Collaborative Systems Thinking

Ø Conceptual Frameworks of Modelling for Regional Planning

Ø Decision-Making Systems

Ø Demographic and social trends

Ø Disability themes and system design

Ø Education systems

Ø Employability systems

Ø Environment and transport

Ø Equality and diversity

Ø Gender and sex equality

Ø Global citizen, global manager

Ø Government and policy making

Ø Health systems

Ø Housing / migration

Ø Local communities and services

Ø Making social policy

Ø Our global village

Ø Poverty, inequality and social security

Ø Public services and economic policy

Ø Race and ethnicity

Ø Social capital

Ø Social class and mobility

Ø Social exclusion

Ø Social justice and equality

Ø Social Learning and Knowledge Management

Ø Social policy research

Ø Social services and care

Ø Social systems and networks

Ø Social welfare and quality of life

Ø Sociality- Social systems and networks

Ø System Dynamics: from Theory to Practice

Ø Systems Approach for Virtual Learning Development

Ø Systems Approach to Social Networks

Ø Systems Simulation

Ø Systems Thinking and Construction Productivity

Ø Systems Thinking for Sustainable Resource Management

Ø Technology and society

Publication opportunity:

Papers presented at the conference will be published in the conference proceedings with a refereeing procedure.

Selected papers presented at the conference will be considered for publication in special issues of the following international journals (providing that there are high quality papers that are relevant to the main scope of each of these journals):

· International Journal of Applied Systemic Studies (IJASS), [www.inderscience.com/ijass] published by Inderscience Publishers (ISSN: 1751-0589).

· International Journal of Criminology and Sociological Theory [http://pi.library.yorku.ca], York University (Online ISSN 19162782)

· International Journal of Economic Sciences and Applied Research (IJESAR) [www.ijesar.org] (On line ISSN 1791-3373).

· Portuguese Journal of Quantitative Methods (http://unide.iscte.pt/PJMQ).

· Statistical Review, indexed in EconLit. [www.gstat.gr]. (ISSN 1791-1745).

· Studies in Regional & Urban Planning (SRUP) [ISSN 1106-2606].

· The European Journal of Management and Public Policy (ISSN 1726-6475, ECPD).

Important Dates:

Extended Abstract Submission: 20th March 2010

Notification of decision: 29th April 2010

Full Paper Submission: 20th May 2010

Final author registration date: 1st June 2010

Final paper submission (with changes): 17th July 2010

Note to Authors: Due to the large number of papers expected for this conference, the committee only allows an author to present up to two papers. Therefore, if multiple papers are accepted for presentation different co-authors need to present each paper.

Extended abstracts should be up to 500 words with up to six keywords. Submitted papers should not be more than 4,000 words including abstract, keywords and references (the Harvard referencing rules need to be followed). Papers should be submitted in English as .doc file attachments by email to the Conference email address: hsss06@soc.aegean.gr

Reviewing Process

§ The selection panel of the conference committee will consider all papers received by the submission deadline to ensure that the proposed paper is relevant to the Conference.

§ Paper selection notifications will then be sent out to relevant authors.

§ All full papers will be double-blind reviewed by members of the conference scientific committee to ensure an adequate standard, that the paper is of a suitable length, the standard of English is adequate and the paper is appropriately referenced. Their comments will be given to the author who will present the paper.

§ For authors whose first language is not English we request that you have your work proof read prior to submission by a native English speaker (or at least a fluent English speaker). Papers can be rejected due to a poor standard of English.

§ Papers that are accepted will be published in the conference proceedings providing at least one author registers and presents the work at the Conference (see the registration section of the conference website for more information about registration).

Registration

Registration options
All prices are in € (Euro)

Early bird
A discounted fee if paid before 1 June 2010

Standard
Normal fee payable if
paid after 1 June 2010

Academics

200€

250€

Post-Graduate Students: name of institution and student identity

100€

125€

Combined Supervisor and Student Discounted rate where both attend

250

300

Government , Public Sector,

Professionals and Consultants

250

300

Discount (20%) is also available for participants from ex-East European Countries, the Balkans and North Africa and for HSSS members.

Visitors to Greece must have a valid passport and may require a visa. For more information, please visit your local Greek Embassy website. Please note that we are not able to provide visas.

Program Outline


The detailed programme will be posted once the review process has been completed.

Your contacts for this conference are:

Academic enquiries: Kostas Rontos” <k.rontos@soc.aegean.gr>

Submission enquiries: “Eleni Kitrinou” < e.kitrinou@soc.aegean.gr>

Registration enquiries: Flora Tsapala” <tsapalaflora@gmail.com>

Other enquiries: “Myrsini Roumeliotou” <myrsine@gmail.com>

Conference’s site:

http://www.aegean.gr/sociology/hsss06/hsss06-main.htm

HSSS President: Professor Nikitas Assimakopoulos

Conference Chair: Assosiate Professor Konstantinos Rontos