ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου- Παράρτημα Μυτιλήνης

Με αφορμή την ανακοίνωση του Συλλόγου Συμβασιούχων που αναφερόταν στα προβλήματα που δημιουργεί η μη επαναπρόσληψη συμβασιούχων εργαζομένων του Ιδρύματος μας αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι όλων των κατηγοριών μέσα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, εκτιμούμε ότι είναι ανάγκη να γίνει ό,τι είναι δυνατό για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και των εργαζομένων μέσα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια συγκυρία που όχι μόνο το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και την Ανώτατη Εκπαίδευση αλλά ολόκληρος ο δημόσιος τομέας αλλά και οι εργαζόμενοι γενικά βρίσκονται στο στόχαστρο μιας πρωτοφανούς επίθεσης λιτότητας, περικοπών και αναίρεσης δικαιωμάτων, στο πλαίσιο και των απαιτήσεων της Τρόικας και των επιλογών της πολιτικής εξουσίας.
Ειδικά για τα προβλήματα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου έχουμε να παρατηρήσουμε τα ακόλουθα:
Ήδη το Πανεπιστήμιο μας δέχτηκε ένα πολύ σοβαρό χτύπημα με τις περικοπές πιστώσεων για διδάσκοντες με βάση το ΠΔ 407/80, που οδήγησαν στο να έχουμε ήδη δεκάδες συναδέλφους που δεν διδάσκουν ύστερα από πολλά χρόνια εργασίας στο Πανεπιστήμιο, με σοβαρά προβλήματα για τα προγράμματα σπουδών. Επιπλέον, όσοι απασχολούνται έχουν πλέον 9μηνες και όχι 12μηνες συμβάσεις.
Ως προς τις αναθέσεις για υπηρεσίες καθαριότητας και φύλαξης, εκτιμούμε ότι το Πανεπιστήμιό μας είχε βρει έναν τρόπο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που δημιουργούσε το θεσμικό πλαίσιο για την υποχρεωτική ανάθεση τους σε ιδιώτες έξω από το πανεπιστήμιο, θεσμικό πλαίσιο που σε άλλους δημόσιους φορείς οδήγησε σε πρωτοφανείς περιπτώσεις σύγχρονης δουλεμπορίας, όπως αυτή που αναδείχτηκε τραγικά με την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα. Η λύση που επιλέχτηκε εξασφάλιζε ότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να συνεχίζουν να απασχολούνται με στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Δυστυχώς, η φετινή προκήρυξη μας επιστρέφει στο καθεστώς των εργολάβων και της ανάθεσης σε ιδιωτικές εταιρείες. Όμως, τέτοιες πρακτικές υπερεκμετάλλευσης δεν έχουν θέση για εμάς στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Ως προς τη μη επαναπρόσληψη πρώην συμβασιούχων εργαζομένων του Πανεπιστημίου μας, ιδίως στην Επιτροπή Ερευνών, θέση μας είναι ότι είναι πολύ σημαντικό το προσωπικό που απασχολήθηκε για μεγάλο διάστημα και προσέφερε ένα κομμάτι του εαυτού στο Πανεπιστήμιο να μπορεί να παραμένει στη θέση του, έστω και με το καθεστώς της επαναπρόσληψης με νέα σύμβαση, ιδίως από τη στιγμή που έχει και τα τυπικά και τα ουσιαστικά προσόντα και συνεχίζουν να γίνονται νέες προσλήψεις. Με αυτή την έννοια δεν μπορούμε παρά να ενώσουμε τη φωνή μας με το Σύλλογο Συμβασιούχων και να καταγγείλουμε τη μη επαναπρόσληψη συμβασιούχων εργαζομένων που εργάστηκαν για μεγάλο διάστημα και να απαιτήσουμε να γίνει ό,τι απαιτείται για την επαναπρόσληψή τους. Άλλωστε, εκτιμούμε ότι η προϋπηρεσία είναι ούτως ή άλλως ένα κρίσιμο κριτήριο για την πρόσληψη προσωπικού. Σίγουρα η επαναπρόσληψη με επισφαλείς συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου δεν συνιστά συνθήκη ιδανική, εφόσον αναπαράγει την επισφάλεια, αλλά είναι προτιμότερη από τη βαρβαρότητα της ανεργίας. Σε κάθε περίπτωση εμείς θα επιμείνουμε να αγωνιζόμαστε, έτσι ώστε όλες οι θέσεις προσωπικού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου να καλύπτονται από μόνιμο προσωπικό με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε παρά να υπογραμμίσουμε τα ερωτηματικά που δημιουργεί το γεγονός ότι ανάμεσα στους συναδέλφους που δεν επαναπροσλήφθηκαν συμπεριλαμβάνεται και συνάδελφος με ενεργό συνδικαλιστική δράση στο Σύλλογο Συμβασιούχων. Δεν ζητήσαμε ποτέ ειδική μεταχείριση των συνδικαλιστών, αλλά δεν μπορούμε και να ανεχτούμε σε καμιά περίπτωση αρνητική μεταχείριση εργαζομένων για τη συνδικαλιστική τους δράση.
Σίγουρα μεγάλο μέρος των προβλημάτων που αφορούν την εργασιακή πραγματικότητα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου προέρχονται από αυθαίρετες και άδικες επιλογές της πολιτικής εξουσίας, όπως αυτό αποτυπώνεται στις περικοπές προϋπολογισμών, τα μέτρα προώθησης της ελαστικής απασχόλησης και βέβαια όλα τα σχέδια συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα μέσα από μέτρα όπως η εφεδρεία. Όμως, επειδή υπάρχουν και αποφάσεις που λαμβάνονται στο επίπεδο του Ιδρύματος είναι εξαιρετική ανάγκη να υπάρχει διαφάνεια, δημόσια συζήτηση των προτεραιοτήτων και των ιεραρχήσεων και φυσικά ενιαία κριτήρια για όλους. Ιδιαίτερα θέλουμε να τονίσουμε την ανάγκη διαφάνειας σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του ΕΛΕ και της Επιτροπής Ερευνών ειδικά από τη στιγμή που διαχειρίζεται σημαντικό μέρος των προσλήψεων στο Ίδρυμά μας αλλά και της συνολικής δαπάνης του.
Σε κάθε περίπτωση θέλουμε να επιβεβαιώσουμε τη διάθεση μας κινηθούμε με τρόπο συντονισμένο για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, των εργαζομένων και των εργασιακών σχέσεων όλων των εργαζομένων. Άλλωστε, ξέρουμε καλά ότι τα πράγματα, εάν δεν αντισταθούμε θα γίνουν πολύ χειρότερα. Η εφεδρεία, οι κάθε είδους προτάσεις για διοικητική αναδιοργάνωση, ο περιβόητος «πανεπιστημιακός Καλλικράτης», αλλά και οι κίνδυνοι ότι αυτές τις αποφάσεις θα παίρνουν αυθαίρετα τα «Συμβούλια Διοίκησης», καθιστούν αυτό τον αγωνιστικό συντονισμό ακόμη πιο επιτακτικό. Δικό μας όπλο η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα και ο κοινός αγώνας για το δημόσιο πανεπιστήμιο και τα δικαιώματα των εργαζομένων.